ჩაკეტილი საზოგადოება და მისი დარაჯები
[Geschlossene Gesellschaft und ihre Wächter]

Geschlossene Gesellschaft führt zum Ausschluss aus der Weltgemeinschaft und zur Selbstisolierung. Der Wandel in einer solchen Gesellschaft ist nicht nach der Erneuerung gerichtet, sondern zur Wiederbelebung des Vergangenen, das die Gesellschaft von der Gegenwart entfremdet. Die Menschen geraten in der Gefangenschaft von den von ihr erfundenen Mythen.
Im vorliegenden Buch wird der Anfang der Säkularisierung im 19. Jahrhundert mit den Resakralisierungsversuchen in der postsowjetischen Zeit in Georgien gegenübergestellt und die Entstehung des neuen nationalen Narrativs analysiert, wobei ein besonderer Akzent auf die sowjetische Zeit gesetzt wird.

In georgischer Sprache erschienen.

ჩაკეტილი საზოგადოება და მისი დარაჯები~ გიორგი მაისურაძის სხვადასხვა დროს გამოქვეყნებულ ესეებს აერთიანებს.
ჩაკეტილი საზოგადოება საკუთარი ნებით ცდილობს გარესამყაროსგან მოწყვეტას და თვითიზოლაციას. ასეთი საზოგადოების ცვალებადობა მიმართულია არა სიახლისკენ, არამედ სიძველის გაცოცხლებისა და გატოტალურებისკენ, რაც მას აუცხოებს და რიყავს დანარჩენი სამყაროსაგან და ანაქრონულს ხდის საკუთარ ეპოქასთან. ადამიანები თავიანთი, შექმნილი მითების ტყვეობაში ექცევიან. გაზღაპრებული წარსული აწმყოს ადგილს იკავებს და ახლის დაბადებას უშლის ხელს.
ჩაკეტილი საზოგადოება იმართება ისტორიული თუ მითოლოგიური ფიგურებით, რომელთაც გაჩერებული დროის დაცვა და წარსულში დაბრუნების მესაჭეობა ევალებათ. მათთვის კულტმსახურებას სწორედ ჩაკეტილი საზოგადოების დარაჯები აღავლენენ, რომელთა ერთადერთი სარწმუნოება, ერთადერთი მიზანი სხვა ადამიანების მანიპულაციის ხარჯზე საკუთარი ძალაუფლების მოხვეჭა და განმტკიცებაა.